Kindervakantiewerkkrant 26

(anoniem ingezonden door “Meneer de Uil”)

Meneer De UilLieve kijkbuiskinderen,

Vanachtond vloog ik, meneer de Uil, weer boven het Kindervakantiewerkterrein. Dit was al lastig want de parkeerplaats was gevuld met allemaal hardwerkende mensen die aan het bouwen waren. Verderop lag wel het grasveld met tent, dan maar daar kijken. Tot mijn verbazing zag ik daar ook geen kindertjes maar allemaal cowboys en indianen die op het grasveld zochten naar het groepsnummer en hun leiding voor de 61e editie. Het was flink zoeken want de leiding stond zo dicht op elkaar dat de nummers niet uit elkaar te houden waren. Gelukkig is het ieder kind gelukt en de dag kon beginnen.

De kinderen en leiding begonnen met de kennismaking, alle groepjes deden leuke spelletjes om elkaar beter te leren kennen. Er vlogen ballen rond maar ook zag je kinderen met kranten rennen. Dit beloofde al vroeg in de ochtend een mooie dag te worden.

In de ochtend gingen de kinderen van groep 5/6/7 het bos in voor het bosspel en na de lunch de kinderen van groep 3/4. In het bos zaten verschillende indianen verstopt, goede en slechte. Aan het begin van het spel kreeg je een veer. Als je een indiaan zag moest er langzaam naar de indiaan sluipen om de indiaan vervolgens te omsingelen. Bij de goede indianen kreeg je een amulet in ruil voor de veer. Bij de slechte indianen kreeg je een foutkaartje voor de veer. Dit was niet altijd even makkelijk. De ene indiaan was nog sneller dan de andere. Ook moest je erg goed zoeken in het grote bos. Alle kinderen waren enthousiast en hebben heel wat rond gerend in het bos.

Naast het bosspel was er ook een roulatiespel opgezet. De kinderen konden spijkers in boomstammen meppen, hoefijzers en tomahawks (bijlen) gooien, op stokpaardjes rennen en een staartje op de buffel prikken. Alles werd enthousiast gespeeld en de kinderen deden hun uiterste best om alle spelletjes te winnen.

Na deze twee activiteiten was het tijd om moe maar voldaan naar huis te gaan met de papa’s en mama’s.

Dus ik denk dat ik het niet hoef te zeggen maar toch, oogjes dicht en snaveltjes toe. Welterusten!

Groetjes meneer de Uil